Podwodne Miasta

Na Ziemi nie ma już miejsca do życia. Warunki na Marsie są wyjątkowo niekorzystne. Jedynym sensownym pomysłem jest ekspansja ludności pod powierzchnię wody. To właśnie będziemy robili w grze Podwodne Miasta do której recenzji zapraszam.

Jedna z najlepszych gier Suchego!

Gry euro to mój ulubiony gatunek, a Vladimir Suchy to jeden z ulubionych twórców. Niegdyś przegrałem wiele godzin w Pulsar 2849. Całkiem podobała mi się Praga Caput Regni, a wydany w tym roku Woodcratf, niemal na pewno wpadnie do mojego top 10 gier wydanych w 2023. Teraz dzięki wydawnictwu Portal Games, miałem możliwość powrotu do Podwodnych Miast, które uznawane jest za najlepszą grę w portfolio Suchego. Sprawdźmy to!

O co tutaj chodzi?

Celem gry jest wybudowanie sieci podwodnych miast połączonych tunelami wraz z budynkami wokół nich. Przy miastach będziemy budowali  farmy, laboratoria oraz odsalarnie. Każdy z elementów gry na koniec daje określoną ilość punktów, a jak to bywa w typowych euraskach – będziemy dążyli do zdobycia ich, jak najwięcej.

Jak na grę euro, setup gry jest dosyć krótki i nieskomplikowany. W pudełku nie znajdziemy pierdyliarda zbędnych znaczników, żetonów oraz innych elementów. Na samym początku układamy na stole wszystko zgodnie z daną ilością graczy biorących udział w rozgrywce. W rozgrywce może wziąć udział od 1 do 4 graczy i w zależności od ilości graczy – wybieramy odpowiednią stronę planszy. Strony różnią się polami akcji, które będziemy mogli wykonywać w trakcie gry. Każdy z graczy otrzymuje swoją, nieco asymetryczną planszetkę. Również ona jest dwustronna – z trybem podstawowym oraz zaawansowanym.

Jak wspominałem, naszym zadaniem w grze jest budowanie na swojej planszy sieci podwodnych miast. Zasady są dość proste, a zrozumienie mechanik nie sprawi nikomu kłopotu. Cała ewentualna trudność gry, to optymalne zarządzanie swoimi kartami oraz odpowiednie dobieranie akcji, żeby odpalić najmocniejsze kombinacje i zdobyć możliwie jak najwięcej punktów. W grze będziemy naprzemiennie rozgrywać swoje tury. W swojej turze,  gracz wykłada kartę z ręki i wybiera jedną akcję, którą będzie wykonywał, co sygnalizuje poprzez położenie swojego kafla akcji na dane miejsce. Zagrane karty mogą mieć działanie stałe, natychmiastowe lub zapewnić specjalne punktowanie na koniec gry. W trakcie zabawy będziemy mogli również pozyskiwać karty specjalne, które znajdziemy na planszy głównej.

Zabawa w Podwodne Miasta trwa 3 ery. Pomiędzy nimi będziemy mieli fazę produkcji, która zapewni nam odpowiednie surowce w zależności od ilości wybudowanych budynków i usprawnień. Gry rozpoczniemy kolejną erę, zmieniamy talię kart, które będą możliwe do dobierania. W grze budujemy miasta, budujemy budynki, budujemy tunele, zbieramy surowce, ulepszamy już istniejące konstrukcje, dobieramy karty – to wszystko dzieje się na polach akcji i to wszystko przynosi nam punkty na koniec gry. Gra ma dobrze napisaną instrukcję, która dobrze wprowadzi nowych graczy graczy, a jakieś wątpliwości w trackie rozgrywki rozwieję karty pomocy. Ikonografia w grze jest bardzo czytelna i po “kilku chwilach” wiemy gdzie jesteśmy i co robimy.

Wrażenia estetyczne

Gry Suchego nigdy nie należały do tych najładniejszych i najsolidniej wydanych. I właśnie takie są tez Podwodne Miasta. Grafiki na kartach są po prostu ok. Jedne ciut ładniejsze, inne niespecjalnie cieszą oko. Komponenty to taka klasyczna średnia, jeśli chodzi o ten gatunek. Choć plastikowe kopuły się wyróżniają i fajnie wyglądają na planszetkach. Te niestety są jednowarstwowe i śliskie. Wiele razy przypadkiem szturchnąłem swoją strefą gry i żetony przemieściły się, co spowodowało drobny przestój w rozgrywce. Dobrze, że dodatek wprowadza wielowarstwowe plansze gracza, ale uważam, że to powinno znaleźć się już w podstawowym pudełku. W pudełku nie znajdziemy żadnej wypraski, wiec musimy opierać się o woreczki strunowe. Na szczęście gameplay jest miodny, więc jestem w stanie wybaczyć ta nijakość, jeśli chodzi o aspekt wydawniczy.